kitap || cesur yeni dünya & fahrenheit 451

Kitap Adı : Cesur Yeni Dünya

Yazar Adı : Aldous Huxley

Çevirmen : Ümit Tosun

Yayınevi : İthaki Yayınları

Sayfa Sayısı : 266 

Arka Kapak : "Teknolojinin tek gerçeklik, duyguların ise uzak durulması gereken kavramlar olduğu bu gelecekte Ford, Tanrı'nın yerini almıştır. Aile kavramının yozlaşma göstergesi olarak algılandığı bu çağ, soma adı verilen hap sayesinde herkesin mutlu ve hayattan keyif aldığı bir sistem üretir. Hiç kimse daha önce beraber olduğu kişiyle bir kez daha beraber olmaz, çünkü "herkes herkes içindir." İnsanlar makinelerden doğar, üretim kalitesine göre ise Alfa, Epsilon gibi sınıflara ayrılır. Ancak bu sistemin dışında, şehirden uzak bir yerlerde komün hayatı sürdüren bir başka topluluk daha vardır. Bu topluluğun sürdüğü yaşam, teknolojinin egemenliğine bir alternatif olabilir mi? Yoksa bu ütopya da başarısız olmaya mahkum mudur? Cesur Yeni Dünya, korkak bir geleceğin en eski anlatılarından." 

Alıntılar : 

• "Kolayca yeni bir birey üretebiliriz, hem de istediğimiz kadar. Uyumsuzluk, bir tek bireyin hayatından çok daha fazlasını tehdit etmektedir; doğrudan, Toplum'un kendisi için bir tehlike oluşturur. Evet Toplum'un kendisi için" diye tekrarladı.

• "Biliyorum. İşte sana, sert davranmak için başka bir sebep. Entelektüel üstünlüğü, ahlaki sorumlulukları da beraberinde getiriyor. İnsan ne kadar yetenekli olursa, insanları yoldan çıkarma gücü de o kadar büyük oluyor. Birçok insan yoldan çıkacağına, bir tek insan acı çeksin, daha iyi. Meseleyi tarafsızca düşünürseniz siz de anlarsınız ki Bay Foster, hiçbir suç, davranış bozukluğu kadar bağışlanmaz değildir. Cinayet sadece bireyi öldürür; sonuçta, birey nedir ki?"

• "Ben keyif aramıyorum. Tanrı'yı istiyorum, şiir istiyorum, gerçek tehlike istiyorum, özgürlük istiyorum, iyilik istiyorum. Günah istiyorum."

"Aslında," dedi Mustafa Mond, "siz mutsuz olma hakkını istiyorsunuz."

"Öyle olsun," dedi Vahşi meydan okurcasına, "mutsuz olma hakkını istiyorum."

• "Fanny anlayışla başını sallayarak onayladı. Ama çaba göstermek zorundayız,' dedi hüküm verircesine, 'oyunu oynamak zorundayız. Zaten herkes, herkese aittir.' "

Yorumum : 

Uzun zamandır çok merak ettiğim bir kitaptı. Çok defa okumak istedim ama bir türlü kitabı elime alıp okuma fırsatı bulamamıştım. Hazır evdeyken merak ettiğim bu kitabı okuma zamanım artık gelmiştir diye düşünerek  okudum. Başlarda biraz bana karmaşık geldi, daha doğrusu anlamakta biraz zorlandım. Çünkü, tek bir sayfada 3 farklı konu üzerinde durabilmiş yazar, bu da olayları bağlamamı biraz geciktirdi. Başlarda okumakta zorlansam da ilerleyen sayfalarda oldukça akıcı olmaya başladı. Çok başarılı bir şekilde yazılmış, kitap içinde oluşturulan ütopya bize distopik bir yazı olarak aktarılmış. Kitabı Fahrenheit 451 ile kıyasladığım zaman oldukça beğendiğimi söyleyebilirim. Özellikle sınıfsal ayrımlara, şartlanmış insanlara ve "birey nedir ki" vurguları oldukça başarılıydı.

 Puanım 8/10 

˙·٠•●●•٠·˙

Kitap Adı : Fahrenheit 451 

Yazar Adı : Ray Bradbury 

Çevirmen : Dost Körpe

Yayınevi : İthaki Yayınları 

Sayfa Sayısı : 202

Arka Kapak : "Guy Montag işini seven bir itfaiyeciydi. Televizyonun ve teknolojinin hüküm sürdüğü bu karanlık dünyada okuma eylemi ise yok olmak üzereydi zira itfaiyeciler yangın söndürmek  yerine ortalığı ateşe veriyordu. Montag'ın işi ise yasadışı olan üretimlerin en tehlikelisini yakmaktı: Kitapları. Montag yaptığı iş üzerine tek bir gün dahi düşünmemişti ve tüm zamanını televizyonla kaplı odalarda öldüren eşi Mildred'le beraber ömrünü geçiriyordu. Ancak yeni komşusu Clarisse'le tanışmasıyla tüm hayatı değişti. Kitapların değerini kavramaya başlayan Montag artık tüm bildiklerini sorgulayacaktı. İnsanların, uğruna canlarını feda etmeyi göze aldığı bu kitapların içinde ne var? Gerçeklerin farkına vardıktan sonra bu karanlık toplumda artık yaşanabilir mi? Fahrenheit 451, yeryüzünde tek bir kitap kalacak olsa, o kitap olmaya aday."

Yorumum  : Bu kitabı da çok övüldüğü ve sürekli karşıma çıktığı için alıp okumayı çok istiyordum. Geçen ay okudum bu kitabı ve keşke ilk Cesur Yeni Dünya'yı okumuş olsaydım diyorum. Kitap üç bölümden oluşuyor ve benim tek beğendiğim yer ilk kısımdı. Montag ve Clarisse'n konuşmalarıydı. Kitap oku itibariyle çok başarılı. Yani, itfaiyecilerin yangın söndürmek değil de yangın başlatmak ve asıl amaçlarının kitapların yakılması olduğu bir distopya, fikri bile korkunç tüyler ürpetirici. Lakin ben kitabı pek akıcı bulamadım, yazım tarzı(ya da çeviri emin değilim) pek bana göre değildi. Anlamakta çok zorlandım, kafamda bir şeyler canlanmadı. Ve okurken gerçekten yordu beni. Belki zaman yanlıştı, belki de tarzım değil... Abartıldığı kadar başarılı değil bence... Maalesef... 

Puanım 4/10