Kitap Adı : Kiraz Ağacı ile Aramızdaki Mesafe
Yazar Adı : Paola Peretti
Yayınevi : Genç Timaş
Sayfa Sayısı : 208
İlk Baskı Yılı : 2018
Baskı Sayısı : 12. Basım
Konusu : Gelecek altı ay içerisinde görme yetisini tamamen kaybedecek olan Mafalda'nın hikayesi, karanlıkla mücadelesi anlatılmaktadır.
Alıntılar
• "Annem bu insanların Tanrı'nın seçtiği özel insanlar olduğunu düşünüyor ama ben düşününce kendimi pek de şanslı hissetmiyorum."
• "Peki ya ben? Bana kim okuyacak? Karanlıkta kaldığımda ve annemle babam işteyken bana kim hikaye okuyacak?
• "Her şeyi, hatta sessiz ağlayışları bile mahveden büyükler gelip bizi çağırana kadar odamda sessizce oturduk."
• "Kardeşin bir keresinde yaşlı bir Fransız bilginle senin hakkında konuşmuştu. Ona senin ağaçta yaşadığını çünkü yeri görebilmek için yeteri kadar yüksekte olman gerektiğini, en azından senin buna inandığını söylemişti. Peki benim ağacımı görebilmek için ne kadar uzakta olmam gerekiyor?"
Bu kitabı geçen aylarda instagram üzerinde çok fazla gördüğüm için merak etmiştim. Almayı çok istediğim bir kitaptı, konusu beni çok etkilediği için. Bu ay da kitap alışverişi yaptım kendimi tutamayıp-evet, sırf bu kitap için yaptım alışverişi, inkar edemem.-
Kitap tasarımı ve içeriği ile oldukça başarılı. Henüz 10 yaşında olan Mafalda'nın hikayesi benim hikayem ile oldukça benzerlik gösteriyor. Mafalda'nın yaşındayken bende karanlıkta kalmıştım birkaç ay(göz damarım patladığı için görme yetimi kaybettim) ve o karanlığın sadece yarısından sağ çıkabildim. Bu nedenle Mafalda, beni hem güldürdü hem cesaretlendirdi hem de oldukça üzdü. Kitapta, benim bir zamanlar ve hala sorduğum soru işaretlerini gördüğüm oldu. Aradan çok uzun yıllar geçti ama ben Mafalda kadar cesaretli değildim. Her gece başımı yastığa koyduğumda hep aynı korku-ya tekrar karanlıkta kalırsam- ve hep aynı umut-ya tamamen aydınlığa kavuşursam- düşünceleri ile uykuya daldım. Karanlıkta olduğum için çok uzun zaman kendimle korkunç bir savaş içindeydim. Son 3 yıldır bu durumdan kurtulmaya, kendimi cesaretlendirmeye çok çalıştım. Zira, benim karanlıktayken de yapabilecek çok şeyim vardı. Tabii, burada insanların da acımazsız olmaması gerekiyor. Çünkü artık insanlar, anlık ego tatmini için sizi öyle harcıyorlar ki, siz bu zihniyetler içinde zayıf düşüp hayattaki görevinize son vermeyi dahi düşünüyorsunuz. Umarım, empati yeteneğimizi biraz olsun güçlendirebiliriz.
Ders alabileceğiniz ve Mafalda'nın cesaretini görebileceğiniz güzel kitap. Puanım 10☆/10
Not aldım, teşekkürler! Güzel bir kitaba benziyor. Onda on vermişsin. :)
YanıtlaSilirem can,
Silbaşarılıydı, keyifli okumalar :)
hımmm, sen daha önce yazınca merak etmiştim, iyi kitapmış, okurum ben dee :) ya geçmiş olsun, anlattığın konu, gözlerin, yani tam geçmedi mi, heey bu konuda doktor kontrolündesin ama de mi yaa, geçmiş olsun. öyle şeyler de düşünme, kurma kendi kendineeee.
YanıtlaSildeeptone,
Silmutlaka oku, çok güzeldi :) teşekkür ederim, maalesef tam geçmedi, o gün bir tanesi tamamen karanlıkta kaldı diğeri ise normale göre oldukça az görüyor, fakat her şeye rağmen ben yaşamımı sürdürebiliyorum, bana yetecek kadar, önceden çok dert ediyordum ama baksana şuan bu yazıyı yazmak bile aslında çok mutlu edici bir durum :) yaş aldıkça insan eksiklikleri ile barışmayı öğreniyor zannımca ~
tabiside haklısın, kutlarım ki seni. ya ama bak bu konuyu araştırdınız de mi, yani belki tedavi yolları yöntemleri vardır.
Silevet, araştırdım maalesef tedavi benim için mümkün değil çünkü bebekken de havale geçirmişim, yani göz hücrelerim tamamen ölmüş :( kök hücre ilk çıktığı zamanlar çok sevinmiştim ama doktorum benim için uygun olmadığını, umut etmemem gerektiğini söylemişti :/
Siltamam anladım, ailemde doktorlar var diye sordum, kök hücre evet biçok hastalığa çare olcak herhalde. evet hayat güzel, sen de alışmışsın, okuyon yazıyon izliyon nasıl olsa :) peki bir işte çalışmak için engel miymiş bu ki?
Silah, anladımm~ bir işte çalışırken çok büyük sıkıntı olmuyor sadece benim açımdan biraz zorlanıyorum, diğer insanlara göre daha çabuk yoruluyorum, uzağı göremediğim için seslenmeleri filan gerekebiliyor, çok büyük problem olmadı iş hayatımda :)
SilÖncelikle çok geçmiş olsun. Ben senin en az Mafalda kadar cesur olduğunu hissediyorum. Acımasız insanlar ne yazık ki hayatın her alanında var. Ama sen ve senin cesur yüreğinin atlatamayacağı hiçbir şey olmadığını düşünüyorum. Kitabı sevmiş olmana da çok sevindim. Benim en sevdiğim kitaplardan biridir. Atanınca öğrencilerime okuma hayali kurup duruyorum :D Her zaman güçlü olman dileğiyle fighting!
YanıtlaSilgonca ,
Silteşekkür ederim. bir noktadan sonra cesur olmayı öğreniyor insan, her şeye rağmen, bütün cızırtılara rağmen yol almak gerekiyor. bu yorumun beni çok mutlu etti, müteşekkirim. umarım en kısa zamanda atanıp gençlerin hayallerine ışık tutan bir öğretmen olman dileklerimle.~
teşekkür ederim ben de güzel dileklerin için :) Bütün cızırtılara rağmen hep güçlü olalım fighting!!
SilFighting!!
Sil