5 Şubat 2017 Pazar

Kitap // Demian - Hermann Hesse


Merhabalar Efenim, upuzunnn bir aranın ardından ancak yazmak imkanı bulabiliyorum. Ve şuan yazmak aşkı ile dolup taşıyorum. 



Öncelikle bu kitabı tamamen BTS sayesinde okudum. Eğer BTS olmasa böyle bir kitabın varlığından bile haberim olacağını sanmıyorum.  Aslında başlarda kitabı okumak gibi bir niyetim de yoktu ama kendi çapımda kurduğum teorilere bir cevap ararken kendimi 'mutlaka kitabı okumam gerek' derken buluverdim. Çünkü biliyordum ki cevaplar orada saklıydı. 


Kitabı, kitapçılarda bayağı aradım, taradım ama bir türlü bulamadım. Hesse'nin başka bir kitabını buldum başta kapaklar aynı olduğundan Demian sanıp bayağı sevinsem de sevincim kursağımda kaldı. Meğer sadece kapak tasarımı aynıymış. Eh, bende miyop olunca... Sonra aklıma üniversitenin kütüphanesi geldi. Bulamam, olmaz filan desem de gittiğimde orada, rafta bir adet Demian vardı. Kitaba iyice baktım, sevdim ama orada bırakıp gelmek zorunda kaldım. Çünkü vize dönemine denk geldiği için okuyamayacağımı biliyordum. Vizeler bittikten sonra gidip kitabı aldım ve heyecanla başladım hemen.

Kitap sadece 200 sayfa. Hemen biter ya zaten bu desem de başlarda bayağı sıkıldım. Kitap kısa olmasına rağmen oldukça yoğun bir dili var ve olaylar pek bir yavaş ilerliyordu. Açıkçası ben oldukça beğendim kitabı. İçerisinde barındığı düşünceler -her ne kadar benim inancıma aykırı gelen yerler de olsa- karakterlerin çok güzel bir şekilde işlenişi. Kuvvetliydi... Bazı yerlerde noluyor yahu doğaüstü güçlere mi ağlanacak filan dedim ama gene mantığınız alacağı şekilde açıklandı. 

Kitapta tek beğenmediğim nokta sonuydu kesinikle. Yani o kadar ne olacak ne olacak diye bekledim ama sonu sanki çok bağımsız gibi geldi. Yazacak bir şey bulamazsınız da bir şekilde bitirmek istersiniz ya işte. Garipti. 

Eğer güçlü bir yapıt okumak istiyorsanız kesinlikle tavsiye ederim.~

bu yazı 5.2.2017 tarihinde yazılmıştır. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Neye Bakmıştınız?

Translate

Favori Kitap Alıntım ~

Bakın! Güneş, ilkbahar, çiçek dolu tarlalar, sabahleyin uyanıp şakıyan kuşlar, bulutlar, ağaçlar, doğa, özgürlük, yaşam, ne yazık ki hiçbiri benim değil artık!
Bir İdam Mahkumunun Son Günü - Victor Hugo

Toplam Tıklanma Sayısı